Jolanda: 'Dat gevoel van vertrouwen herken ik ook wel.'
Jolanda en Cheryl werken allebei bij De Haardstee, de organisatie in de Leidse regio die mensen met een beperking begeleidt. Er zijn meer overeenkomsten. Jolanda en Cheryl waren allebei eerst kapster. Met een kop koffie praten ze met elkaar over hun achtergrond, hun kansen bij De Haardstee en hoe hartverwarmend de reacties van collega’s en cliënten zijn. Ze hebben behalve de kappersstoel trouwens nóg een overeenkomst. Cheryl: ‘We hebben vorig jaar allebei tegelijkertijd onze enkel gebroken. Jolanda verstapte zich en ik viel van mijn fiets. Jolanda: ‘Gekker moet het met ons niet worden.’
Dit interview staat in het blad MediVacature. Tekst van Rob van Es.
Bomen omzagen
Cheryl werkt nu in team Ambulant. Ze komt bij mensen thuis die een steun in de rug nodig hebben. Jolanda werkt op de leer-werkpleklocatie de Bos- en Tuingroep van onze dagbesteding. Ze werkt bijvoorbeeld samen met cliënten in het Keukenhofbos bij Kasteel Keukenhof, waar ze met elkaar bomen omzagen en broedplaatsen voor vogels aanleggen. Maar bij de Bos- en Tuingroep maken ze ook stoere meubelen van steigerhout. Het gaat om meer dan zagen en bouwen. Jolanda: ‘Ik help cliënten in hun ontwikkeling.’
Van kappersschaar naar snoeischaar
Jolanda: ‘Ik ben heel lang kapster geweest. Ik dacht dat dat het enige was dat ik kon: knippen. Via een vrijwilligersorganisatie ontdekte ik dat ik meer in mijn mars had. Ik volgde een cursus pedagogiek en deed een werkleertraject. Daardoor kon ik starten met de opleiding als begeleider. Van kappersschaar naar snoeischaar zeg maar. En dan te bedenken dat voor mijn stap naar De Haardstee alle planten bij mij thuis in de vensterbank gegarandeerd dood gingen.’
Ik had een droom
Ook Cheryl was kapster, al heeft ze de kappersopleiding nooit afgemaakt. En ook zij dacht dat ze niet zoveel anders kon doen dan mensen knippen. ‘Ik heb een niet zo beste start gehad. Uit huis geplaatst omdat mijn ouders niet goed voor mij konden zorgen. Ik ben wel slim, maar het kwam er gewoon niet van om iets af te maken. Ik begon ooit op het VWO, maar het werd uiteindelijk speciaal onderwijs voor moeilijk opvoedbare kinderen. En daarna een half afgemaakte kappersopleiding. Toch had ik al die tijd een droom: werken in de jeugdzorg. Dat je iets kan doen voor jongeren die vastgelopen zijn. Leuk, maar ik kan dat toch niet, dacht ik. Maar toen ik een dochtertje kreeg dacht ik, ik wil geen moeder zijn die zegt dat ze niets kan. Ik wil een voorbeeld voor haar zijn. En dat is gelukt!’
Opleiding via De Haardstee
Ook Jolanda wil in haar werk graag iets voor anderen betekenen. ‘Mensen schieten me aan met hun misère. Ik neem daar de tijd voor. Ik denk dat mensen in de dagbesteding makkelijker met me praten. Ik ben een luisterend oor. Maar het kan snel meer worden dan een luisterend oor. Ik volg nu via De Haardstee de opleiding tot persoonlijk begeleider. Een combinatie van dagbesteding en mensen persoonlijk begeleiden in hun ontwikkeling spreekt mij wel aan. Maar jobcoaching bij De Haardstee lijkt me trouwens ook wel wat. Ik sta nog maar aan het begin’, zegt de 51-jarige.
Vertrouwen in de mensen
Jolanda en Cheryl zijn vol lof over de kansen binnen De Haardstee. Toch is het maar een kleine organisatie met 140 medewerkers. Jolanda: ‘Ik vind dat kleine juist wel fijn. Je kent elkaar, er is altijd een luisterend oor en je krijgt een goede begeleiding bij je opleiding.’ Cheryl: ‘De sfeer is open en je kunt managers altijd aanschieten als er wat is. Dat heb ik bij mijn stage in een echt grote zorgorganisatie wel anders meegemaakt. Vreselijk! Ik was zo blij dat ik bij De Haardstee verder kon. Het was trouwens ook bij De Haardstee niet altijd makkelijk: ik liep 32 uur stage bij De Haardstee en ging één dag in de week naar school. Ik ben een alleenstaande moeder en had een 3-jarig dochtertje thuis. Soms was ik gewoon te moe om te werken. Die stage heb ik toen voortijdig gestopt omdat het te veel was. Na een paar maanden kon ik wel terugkomen als begeleider in de Flexpool en heb nu, drie jaar later, een vast contract. Het heeft mij veel goed gedaan dat ik na het beëindigen van de stage weer een kans kreeg. Hierdoor heb ik veel zelfvertrouwen gekregen en geleerd dat dat je nog steeds oké bent en je je verder kan blijven ontwikkelen, zelfs als iets een keer niet lukt. Dit bindt mij wel echt aan deze werkplek.” Jolanda: ‘Dat gevoel van vertrouwen herken ik ook wel. Soms als ik een paar dagen wegmoet, zeggen cliënten: ‘Wanneer kom je weer terug? Niet wegblijven hè? Je bent van ons.’
Cheryl en Jolanda
Cheryl: "Hierdoor heb ik veel zelfvertrouwen gekregen en geleerd dat je nog steeds oké bent en je je verder kan blijven ontwikkelen, zelfs als iets een keer niet lukt. Dit bindt mij wel echt aan deze werkplek.” Jolanda: "Dat gevoel van vertrouwen herken ik ook wel. Soms als ik een paar dagen weg moet, zeggen cliënten: ‘Wanneer kom je weer terug? Niet wegblijven hè? Je bent van ons."