Ik wil graag nog heel lang hier blijven wonen.

Martien neemt ook deel aan de film over de begeleidingsstijl van De Haardstee, bekijk deze hier.

Leidse maakindustrie
Van zijn jeugd herinnert Martien zich vooral dat zijn vader graag ging vissen in het kanaal en dat hij dan in de buurt ging spelen. Na school trouwde hij en kocht een flat aan de Corantijnstraat en werkte bij de Leidse Dekenfabriek Van Zaalberg aan de Vestestraat. In die jaren raakte de textielindustrie in Leiden in verval en de dekenfabriek werd verplaatst naar het zuiden van het land. Martien werkte daarna een tijdje bij Krantz in de Wollenstoffenfabriek op de Langegracht, waar nu het politiebureau te vinden is. ‘Ik werkte daar op de weverij, tot in 1977 ook bij die fabriek de textielsanering toesloeg.’ Martien kon daarna nog enige jaren aan het werk bij de Zilverfabriek, langs de weg naar Voorschoten, waar hij zilveren kettinkjes op maat knipte. Maar ook die fabriek sloot zijn deuren, in 1985. Aan de loopbaan van Martien kun je goed zien dat langzaam maar zeker de maakindustrie uit Leiden verdween.

Tot zijn pensioen werkte Martien vervolgens bij de Zijlbedrijven. ‘Ik liep enige tijd bij de sociale dienst, maar ik was te jong om thuis te zitten. De Zijlbedrijven gingen in zee met de Baronie. Van de bonbons. Dus dat heb ik toen jaren gedaan: bonbons inpakken, dat vond ik leuk om te doen, inpakken.’

Actieve oudere
Sinds 2006 is Martien met pensioen, maar wie denkt dat hij thuis is gaan zitten, heeft het mis. Martien heeft weinig vrienden, maar hij is ontzettend actief met allerlei vrijwilligerswerk. Zo brengt hij iedere week de folders van de Spar rond in Staalwijk, Tuinstadwijk en Vreewijk. ‘Dat doe ik gewoon om in beweging te blijven. Iedere week krijg ik 1000 folders en die moet ik dan voor donderdag 12 uur in de bus hebben. Dus ik verspreid het werk over een paar dagen.’ Voor de bewoners in deze wijk is Martien een bekend gezicht. Behalve met het rondbrengen van folders helpt Martien ook iedere maand bij de papierinzameling bij de Zeemanlaan en werkt hij als vrijwilliger bij de Petruskerk.‘Daar help ik om alles klaar te zetten voor de dienst op zaterdagochtend. En ook op dinsdag werk ik daar.’

Beethoven
Als hij thuis is, geniet Martien erg van het gezelschap van poes Doortje en van klassieke muziek. Vooral Beethoven is favoriet. Hij heeft een hele collectie: ‘Ik heb cd’s, dvd’s en platen van concerten van Beethoven.’ Een leuke bijkomstigheid van zijn vrijwilligerswerk in de Petruskerk is dat hij dan gratis toegang krijgt naar de klassieke concerten die daar worden georganiseerd en die dan regelmatig zijn uitverkocht. Dat vindt hij geweldig.

Contacten
Eens per week krijgt Martien bezoek van een medewerker van De Haardstee, een organisatie die mensen helpt en begeleidt met een verstandelijke en/of psychiatrische beperking. Zij letten een beetje op Martien. Zijn begeleider Jan vertelt: ‘We maken een praatje met hem, kijken of het goed gaat en zorgen bijvoorbeeld dat hij een afspraak maakt met de dokter als hij pijn heeft. Hij is eigenlijk te bescheiden om dat zelf te doen. En dan brengt hij die folders rond met pijn, en dat is zonde als dat niet nodig is.’ Martien vult aan: ‘Nu heb ik fysiotherapie, bij Van der Salm op de Lammenschansweg, en dat helpt. Ook moet ik van de fysiotherapeut mijn fiets meenemen bij het folders rondbrengen, want dan heb ik steun.’ Sinds kort krijgt Martien ook regelmatig bezoek van een vrijwilliger. Vooral voor de sociale contacten, een praatje.

Maar Martien heeft ook goed contact met zijn buren. ‘Ik heb de vader van Ed Nozeman nog gekend en Ed zelf deed het ook heel goed. Maar Gerben nu doet het ook goed. Ik kom daar iedere dinsdag want tussen 8 en 13 uur kun je dan twee maaltijden kopen voor de prijs van één. Vroeger at ik ook in de middag warm bij de Lorentzhof, maar tegenwoordig is dat ’s avonds. Dat is jammer.’

Hij vindt onze wijk een mooie wijk met gezellige straten. ‘Ik wil graag nog heel lang hier blijven wonen. Op mijn eigen plekje. Tot het niet meer gaat.’